Historia szkoły
Historia Dąbrowy jest stosunkowo krótka, wieś powstała na początku XX wieku z parcelacji majątku Gabriela hr. Rulikowskiego z Masłomęcza. Towarzystwo Ziemskie w Warszawie prowadziło sprzedaż ziemi hrabiego,
a mieszkańcy Biłgoraja, Dęblina, Ryk i Lubartowa mogli ją wykupić.
Na początek przyjechało 18 kolonistów z rodzinami, min.: Rutkowscy, Szymborowie, Mazurkowie, Dąbrowscy, Miłoszowie, Wesołowscy, Otrębowie, Tyrasowie, Wójciakowie, Rudy, Trych, Kalbarczykowie. Zakładanie osady rozpoczęli w 1921 roku.
Wspólnota losu, a potem działania wojenne i tułaczka związana z tragiczną sytuacją tych ziem, walki partyzanckie i odbudowa ze zniszczeń, jednoczyły mieszkańców do wspólnego działania. Zakupiona ziemia czekała na dobrych, pracowitych i mądrych ludzi i takimi okazali się mieszkańcy Dąbrowy.
Potrafili w tych trudnych czasach wykazać się jednością w działaniu na rzecz mieszkańców parafii i szkoły. Sami budowali własne domy, produkowali materiały budowlane, organizowali spektakle teatralne, zabawy miejscowe, zbierali fundusze na budowę szkoły i na zakup sztandarów do kościoła.
W związku z tym że, byli stosunkowo młodymi ludźmi - mieli potrzebę organizowania nauki dla swoich dzieci. Pierwsze zajęcia szkolne organizowano w wynajętym pomieszczeniu u Państwa Wesołowskich, później
w mieszkaniu Państwa Stysiów.
Arkusze szkolne, jakie posiadamy w dokumentacji szkolnej pochodzą z 1947 roku. Działała już wówczas placówka wybudowana staraniem mieszkańców i gromadzkiej rady narodowej w Mienianach.
Po zgodę na budowę szkoły, mieszkańcy pojechali do ministerstwa do Warszawy. Kuratorium wydało zgodę na budowę dopiero po kolejnych latach starań.
Być może miał na to wpływ polityki ówczesnego państwa, zbyt mała liczba należących do partii, silna więź
z kościołem?
Mieszkańcy dopięli jednak swego. Przekazali grunty i zaczęli budowę szkoły. Społecznym komitetem budowy kierowali: Pan Mazurek, Pan Rutkowski, Pan Flis.
Budynek obecnej szkoły stoi na dawnym placu. Został jedynie przebudowany w latach 70-tych. Liczy pięć sal lekcyjnych, bibliotekę, toalety, dwa korytarze i budynek gospodarczy.
W budynku znajduje się mieszkanie nauczycielskie, zajmowane najczęściej przez kierownika a potem dyrektorów.
Placówka służyła okolicy, przychodziły do naszej szkoły dzieci z Modryńca, Terebinia kol, Masłomęcza kol.
i Metelina.
Pierwszy budynek szkolny służył dzieciom do 1973 roku później zburzono najstarszą część, zmieniono kształt budynku – wszystkie sale umieszczono w jednym ciągu, zmieniono elewację.
Remonty ukończono w 1977 roku za kadencji Pana Kańkowskiego.
Największe zmiany szkoła przeżyła już za czasów stowarzyszenia, czyli po 2001 roku. Wymieniono ogrzewanie, dach na całym budynku, wybudowano toalety, ocieplono budynek, wymieniono podłogi i wszystkie okna. W planach remontowych jest wymiana ogrodzenia i opaski odwadniającej budynek.
W historii szkoły zapisali się jej dyrektorzy, którzy starali się stworzyć odpowiedni klimat do rozwoju osobowości uczniów i zachęcali rodziców do wspólnego działania.
Kierowali szkołą:
Pan Ulidowski (organizator placówki) Pani Sekulska, Pan P.Garaj, Pan CZ.Kańkowski, Pan K. Pudkowski (dwa lata) Pan Cz. Podgórski (pół roku) i przez ćwierć wieku Pani Lucyna Kupiec
Przez te lata w szkole pracowali:
Państwo Ulidowscy, Państwo Sekulscy, Państwo Garajowie, Państwo Popkowie, Pani Bratkowska, Pani Czerw, Pani Kusiak, Pani Piech, Pani Wasylczuk,
P. Nowak, Pani Podskarbi, Pani Świstowska, Pan Brodnowski, Pani Aroniewicz, Pani A.Kukułowicz, Pani Drączkowska, Pani Buczak, Pani T. Skóra, Pani Kicyk, Pani Szkołut, Pani Garbol, Państwo Kańkowscy, Pani J. Kowalska, Pani J. Pawlik, Pani K. Niewiadomska, Państwo L.i J. Burda. Państwo A. i B. Dąbrowscy, Pani R.Makieła, Pani. A. Zubała, Pani M. Walicka, Pan D.Buchowiecki, Pani M. Zubała, Pani J.Wasilik, Pan J. Kalisz, Pani B. Fusiara, Pani M. Mielniczuk.
Lekcje religii prowadzili: Ksiądz M. Gramol, ks .P.Kawecki, ks. D.Soniak. Szkołę rozwiązano w lutym 2002 roku obecnie placówkę prowadzi Stowarzyszenie Rozwoju i Promocji Wsi Dabrowa-CL.
Od września 2002 szkołą kierowała Pani Lucyna Kupiec- jednoczesna wiceprezeska Stowarzyszenia. Po jej przejściu na emeryturę -od 2005 r. szkołą kieruje Pani Joanna Wasilik
Obecnie pracują:
Pani Joanna Bucior, Pani Edyta Litwin, Pani Mirosława Zubała, Pan Jarosław Burda, Ks. Piotr Kawecki,Pani Agnieszka Gałan, Pani Agata Kamińska
a mieszkańcy Biłgoraja, Dęblina, Ryk i Lubartowa mogli ją wykupić.
Na początek przyjechało 18 kolonistów z rodzinami, min.: Rutkowscy, Szymborowie, Mazurkowie, Dąbrowscy, Miłoszowie, Wesołowscy, Otrębowie, Tyrasowie, Wójciakowie, Rudy, Trych, Kalbarczykowie. Zakładanie osady rozpoczęli w 1921 roku.
Wspólnota losu, a potem działania wojenne i tułaczka związana z tragiczną sytuacją tych ziem, walki partyzanckie i odbudowa ze zniszczeń, jednoczyły mieszkańców do wspólnego działania. Zakupiona ziemia czekała na dobrych, pracowitych i mądrych ludzi i takimi okazali się mieszkańcy Dąbrowy.
Potrafili w tych trudnych czasach wykazać się jednością w działaniu na rzecz mieszkańców parafii i szkoły. Sami budowali własne domy, produkowali materiały budowlane, organizowali spektakle teatralne, zabawy miejscowe, zbierali fundusze na budowę szkoły i na zakup sztandarów do kościoła.
W związku z tym że, byli stosunkowo młodymi ludźmi - mieli potrzebę organizowania nauki dla swoich dzieci. Pierwsze zajęcia szkolne organizowano w wynajętym pomieszczeniu u Państwa Wesołowskich, później
w mieszkaniu Państwa Stysiów.
Arkusze szkolne, jakie posiadamy w dokumentacji szkolnej pochodzą z 1947 roku. Działała już wówczas placówka wybudowana staraniem mieszkańców i gromadzkiej rady narodowej w Mienianach.
Po zgodę na budowę szkoły, mieszkańcy pojechali do ministerstwa do Warszawy. Kuratorium wydało zgodę na budowę dopiero po kolejnych latach starań.
Być może miał na to wpływ polityki ówczesnego państwa, zbyt mała liczba należących do partii, silna więź
z kościołem?
Mieszkańcy dopięli jednak swego. Przekazali grunty i zaczęli budowę szkoły. Społecznym komitetem budowy kierowali: Pan Mazurek, Pan Rutkowski, Pan Flis.
Budynek obecnej szkoły stoi na dawnym placu. Został jedynie przebudowany w latach 70-tych. Liczy pięć sal lekcyjnych, bibliotekę, toalety, dwa korytarze i budynek gospodarczy.
W budynku znajduje się mieszkanie nauczycielskie, zajmowane najczęściej przez kierownika a potem dyrektorów.
Placówka służyła okolicy, przychodziły do naszej szkoły dzieci z Modryńca, Terebinia kol, Masłomęcza kol.
i Metelina.
Pierwszy budynek szkolny służył dzieciom do 1973 roku później zburzono najstarszą część, zmieniono kształt budynku – wszystkie sale umieszczono w jednym ciągu, zmieniono elewację.
Remonty ukończono w 1977 roku za kadencji Pana Kańkowskiego.
Największe zmiany szkoła przeżyła już za czasów stowarzyszenia, czyli po 2001 roku. Wymieniono ogrzewanie, dach na całym budynku, wybudowano toalety, ocieplono budynek, wymieniono podłogi i wszystkie okna. W planach remontowych jest wymiana ogrodzenia i opaski odwadniającej budynek.
W historii szkoły zapisali się jej dyrektorzy, którzy starali się stworzyć odpowiedni klimat do rozwoju osobowości uczniów i zachęcali rodziców do wspólnego działania.
Kierowali szkołą:
Pan Ulidowski (organizator placówki) Pani Sekulska, Pan P.Garaj, Pan CZ.Kańkowski, Pan K. Pudkowski (dwa lata) Pan Cz. Podgórski (pół roku) i przez ćwierć wieku Pani Lucyna Kupiec
Przez te lata w szkole pracowali:
Państwo Ulidowscy, Państwo Sekulscy, Państwo Garajowie, Państwo Popkowie, Pani Bratkowska, Pani Czerw, Pani Kusiak, Pani Piech, Pani Wasylczuk,
P. Nowak, Pani Podskarbi, Pani Świstowska, Pan Brodnowski, Pani Aroniewicz, Pani A.Kukułowicz, Pani Drączkowska, Pani Buczak, Pani T. Skóra, Pani Kicyk, Pani Szkołut, Pani Garbol, Państwo Kańkowscy, Pani J. Kowalska, Pani J. Pawlik, Pani K. Niewiadomska, Państwo L.i J. Burda. Państwo A. i B. Dąbrowscy, Pani R.Makieła, Pani. A. Zubała, Pani M. Walicka, Pan D.Buchowiecki, Pani M. Zubała, Pani J.Wasilik, Pan J. Kalisz, Pani B. Fusiara, Pani M. Mielniczuk.
Lekcje religii prowadzili: Ksiądz M. Gramol, ks .P.Kawecki, ks. D.Soniak. Szkołę rozwiązano w lutym 2002 roku obecnie placówkę prowadzi Stowarzyszenie Rozwoju i Promocji Wsi Dabrowa-CL.
Od września 2002 szkołą kierowała Pani Lucyna Kupiec- jednoczesna wiceprezeska Stowarzyszenia. Po jej przejściu na emeryturę -od 2005 r. szkołą kieruje Pani Joanna Wasilik
Obecnie pracują:
Pani Joanna Bucior, Pani Edyta Litwin, Pani Mirosława Zubała, Pan Jarosław Burda, Ks. Piotr Kawecki,Pani Agnieszka Gałan, Pani Agata Kamińska
Opracowała:
Lucyna Kupiec
Lucyna Kupiec